Jest to swoista muzyka, która tworzona jest z pomocą elektrofonów, jak i innych urządzeń elektronicznych, których zadaniem jest przetwarzanie dźwięków pozamuzycznych lub generowanych przez instrumenty akustyczne klasyczne. Po raz pierwszy termin ten pojawił się na początku lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku. Z kolei pierwsze tego typu występy miały już miejsce nawet w latach trzydziestych, na przykład podczas występu Orkiestry Elektronicznej instytutu Heinricha Hertza w Berlinie. Składem orkiestry były: 2 thereminy, 1 trautonium, 1 hellertion, w fortepian elektryczny, 1 pianino elektryczne, 1 skrzypce elektryczne oraz 1 wiolonczela elektryczna.