Tego typu broń jest ostatnio niezwykle popularna. Jednocześnie wiele krajów stara się zabezpieczyć przed ewentualnymi atakami ze strony innych państw właśnie po kątem broni rakietowej, na przykład poprzez swoiste tarcze antyrakietowe. Należy jednocześnie zaznaczyć, że broń rakietowa to przede wszystkim właśnie różnego typu rakiety. Dzielić je można przede wszystkim ze względu na ich prędkości, siłę rażenia i powodowanych szkód, jak i (a może nawet głównie) ze względu na odległość, którą są one w stanie pokonać z miejsca wystrzelenia, do ostatecznego celu. Niektóre z nich po nakierowaniu po prostu tracą kontakt z ich „właścicielem”, wysyłającym i tylko należy przypuszczać, że trafią one w celu. Inne z kolei można jeszcze sterować, ponieważ mają wbudowany komputer wewnątrz siebie, dzięki czemu jeszcze na kilka minut przed ostatecznym osiągnięciem celu można zmienić ich kierunek, współrzędne, do których będą zmierzać. Jest to na przykład sposób na ocalenie wielu setek, a nawet tysięcy ludzi.

R4/M

Jest to niekierowany pocisk rakietowy lotniczy. Określa się go czasami terminem „Orkan”. Pojawił się one w latach czterdziestych dwudziestego wieku. Został wprowadzony przez firmę niemiecką, z pomocą konstruktora Fritza Hebera. Produkowane były one w fabrykach w Lubece i koło Woffleben. Wyprodukowano kilkanaście tysięcy tego typu sztuk. Przede wszystkim wchodziły one w wyposażenie samolotów Messerschmitt Me262 oraz Focke-Wulf Fw 190. Były one też od czasu do czasu stosowane jako wyposażenie dla uzbrojenia samolotów Bachem Ba349 oraz odrzutowego skrzydła Horten Ho229.

SPIKE-LR

Jest to pocisk rakietowy, który posiada tandemową głowicę bojową. Jest on też wyposażony w dwuzakresową głowicę samonaprowadzającą z kamerą telewizyjną oraz detektorem podczerwieni. Daje ona możliwość łącza światłowodowego i transmisję obrazu z głowicy pocisku na wyświetlaczu jego wyrzutni. Przede wszystkim model ten przystosowany jest do zwalczania czołgów oraz pojazdów opancerzonych w ogóle, jak i śmigłowców bojowych i to z odległości od dwustu do ponad czterech tysięcy metrów. Jest głowica posiada działanie kumulacyjne dodatkowo.

V1

Jest to pocisk niemieckiego pochodzenia. Pełna nazwa to Vergeltungswaffe-1, inaczej broń odwetowa nr 1. Jest to pocisk odrzutowy, który stosowany był podczas drugiej wojny światowej. Potocznie określa się go jako latającą bombę. Pierwsze jego użycie zostało wykorzystane dnia 13/14 czerwca 1944 roku w kierunku Londynu. Z dziesięciu wystrzelonych sztuk tylko cztery dotarły do Londynu. Model ten niszczono poprzez niszczenie jego wyrzutni, zestrzeliwaniu ich w locie przez samoloty myśliwskie, zestrzeliwaniu przez działa OPL (na wybrzeżu Anglii) oraz poprzez stosowanie zapór balonowych.

Kassam

Jest to rakieta domowej produkcji. Wytwarzane są one przez palestyńskie ugrupowania terrorystyczne. Przede wszystkim wykorzystywane są do ostrzeliwania izraelskich osiedli oraz miast. Nazwa wzięła się od palestyńskiego bojownika z lat trzydziestych dwudziestego wieku, Izz ad-Dina al.-Kassama. Po raz pierwszy zostały one użyte jesienią 2001 roku. do marca 2008 roku zostało użytych ponad trzy tysiące rakiet w kierunku Izraela. Zmarło przez to dwunastu Izraelczyków, a pięciuset zostało rannych. Paliwem jest mieszanka saletry potasowej i cukru w metalowej tubie, głównie rurze wodociągowej, dodatkowo wypełnionej śrubami, metalowymi kulkami itp.

Igo-1 Ko

Jest to inaczej broń określona jako Mitsubishi Ki-147. Produkcja japońska, uskrzydlona bomba lotnicza. Posiada pomocniczy napęd rakietowy. Została ona skonstruowana pod koniec drugiej wojny światowej. Mogła być stosowana z wykorzystaniem szerokiego zakresu materiałów niestrategicznych, jak na przykład drewno. Nigdy nie została ona użyta bojowo, ponieważ w trakcie zakończenia wojny pozostała ona nadal w fazie prób. Miała ona należeć do wyposażenia samolotu Mitsubishi Ki-67. Model ten do dzisiaj nie został wyprodukowany ostatecznie.

WA-111

Nosi on pseudonim Szkwał. Jest to rosyjska torpeda superkawitacyjna. Przede wszystkim przeznaczona jest ona do zwalczania okrętów podwodnych. Od 1990 roku jest to broń eksperymentalna na wyposażeniu w wojsku Federacji Rosyjskiej. Prawdopodobnie istnieje tez w wyposażeniu wojsk chińskich i Iranu. Torpeda ta ma napęd rakietowy. Wystrzeliwana jest z okrętu podwodnego. Wykorzystuje w swoim działaniu zjawisko superkawitacji. Rakieta ta wiruje wokół własnej osi z prędkością stu metrów na sekundę. Jest ona trudna w sterowaniu i bardzo hałaśliwa.